Lekker zingen en 'n bezoekje aan de autofabriek

Vorige week stond er een bezoek aan de autofabriek op het programma. In 1929 sloot de Sovjet-Unie een overeenkomst met Ford waarin werd afgesproken dat de Sovjet-Unie auto-onderdelen van Ford zou kopen en dat Ford daarom zou helpen met het opzetten van een fabriek in Nizhny. Dat gebeurde en de autofabriek GAZ was een feit. Inmiddels is de fabriek stukken kleiner dan in de hoogtijdagen, maar nog steeds worden auto’s gemaakt – vooral bestelbusjes en pick-up trucks.

  

Tijdens de tour door de fabriek gingen er twee andere studenten met mij mee voor het nodige uitleg- en vertaalwerk; want de tour zelf was in het Russisch. Het was helaas verboden om foto’s te maken, dus jullie zullen het met mijn verhaal moeten doen…. We begonnen met een mooi relaas over wat we allemaal wel en niet mochten doen in de fabriek. Een verhaal dat werd verteld door een nors kijkende dame, die al heel wat jaren geleden het cassettebandje met de veiligheidsinstructie ingeslikt leek te hebben. Er volgde namelijk een monotoon verhaal waarin onder andere verteld werd dat we in de fabriek netjes achter elkaar aan moesten lopen en tenslotte als opbeurende afsluiter nog even werd meegedeeld dat er een aantal weken geleden twee medewerkers waren overleden tijdens onveilig werken. Vol goede moede gingen we dus verder naar de fabriekshal  en het was erg leuk om te zien hoe de auto’s in elkaar werden gezet. In het begin van de fabriekshal stond op een lopende band het chassis van de auto en heel langzaam ging het chassis naar voren en werd er telkens een nieuw onderdeel aan of op gezet: spiegels, het motorblok, de ramen, etc. etc. Terwijl we dus door de fabriek liepen, ging de auto er dus steeds meer uitzien als een auto en aan het eind van de lopende band was de auto helemaal af. Toen de werknemers pauze hadden ging iedereen gezellig in de fabriekshal (in de herrie) naast de lopende band zitten met een bak thee en een boterham, prima kantine dus! In de fabriek werd overigens nog druk gebouwd aan een nieuwe productielijn, want GAZ heeft overeenkomsten gesloten met Skoda en binnen een aantal maanden is het de bedoeling dat er hier Skoda Jeti’s van de lopende band rollen. En vanaf 2013 zullen ze beginnen met het in elkaar sleutelen van de Mercedes Sprinter, Volkswagen Jetta en Skoda Octavia. 

Twee weken geleden hadden Valentin en Tatiana (mijn ‘huizbazen’) voor Stefano (mijn Italiaanse huisgenoot) en mij een diner klaargemaakt om ons beiden welkom te heten. Ook hun dochter, een vriendin en de buurman werden uitgenodigd en ze hadden allerlei lekkere Russische gerechten voor ons klaargemaakt. Na het eten ging er opeens een map rond en iedereen werd dolenthousiast. Wat bleek is dat Valentin en Tatiana in het bezit zijn van een heuse karaokemachine en wat is er nou leuker dan op een regenachtige middag wat nummers te zingen?  Normaalgesproken drink ik eerst 'n paar biertjes voordat ik mijn karaoketalenten laat zien, maar dat was deze keer helaas niet mogelijk (gek genoeg kwam de wodka deze middag namelijk niet op tafel….). Nadat Valentin en de buurman eerst wat Russische smartlappen ten gehore hadden gebracht, speelden (of eigenlijk zongen natuurlijk) Stefano en ik op veilig door Engelstalige hits als ‘The sound of silence’ en ‘Let it be’ door de kamer te blèren. Voor mij opnieuw een bevestiging dat het met die zangcarrière toch echt niets gaat worden. Maar erg mooi om mee te maken!

The Voice of Russia

Wat het studeren betreft heb ik deze week van één vak het laatste college, dus ik ben benieuwd welk vak er daarna gaat komen. Voor het andere vak (het vak over de olie- en gasindustrie) ga ik samen met het meisje uit Barcelona een artikel schrijven over de mogelijke veranderingen in de energiehandel tussen Rusland en Japan. Na de kernramp in Fukushima heeft de Japanse overheid namelijk besloten voor 2040 alle kerncentrales gesloten worden. Wij willen gaan uitzoeken wat dit betekent voor de handel in olie en gas tussen Japan en Rusland, want de verwachting is dat Japan meer olie en gas zal gaan importeren uit Rusland. Wordt vervolgd dus!

Al met al heb ik het nog steeds ontzettend goed naar m’n zin hier, het bevalt goed om voor langere tijd in een ander land en andere stad te wonen en te studeren. Elke dag is het weer mooi om hier rond te lopen en nieuwe dingen te ontdekken. Maar ik kijk er ook erg naar uit om eind december / begin januari weer even terug in Nederland te zijn en jullie allemaal weer te zien. Tot snel dus!

James bond en die andere geheim agent

De afgelopen nacht is de eerste sneeuw gevallen maar vanochtend was het alweer boven nul, dus er is al niet veel meer van over. Het is inmiddels wat kouder geworden, overdag zo rond de 3 graden en ’s nachts vriest het een beetje.

Ongeveer anderhalve week geleden is er hier in huis een Italiaanse student (Stefano) bij gekomen, want er was namelijk nog steeds een kamer vrij in het appartement. Hij heeft hier afgelopen jaar ook al een paar maanden gewoond en Russisch gestudeerd en daarvoor heeft hij in Sint Petersburg gewoond. Hij spreekt dus prima Russisch, wat betekent dat er nu altijd een tolk dicht in de buurt is en dat maakt de communicatie met de eigenaars van het appartement weer een stukje makkelijker. Ik kan het prima met hem vinden en hij wil (net als ik) graag nog andere steden in Rusland zien dus in december en/of januari gaan we nog wat ontdekkingstochten maken hier.

Vorig weekend ging ik samen met Ishnavin (een student uit Maleisië die hier geneeskunde studeert), naar de nieuwe James Bond film toe. Hij had me verteld dat het een filmnacht was, dus van 23.00 uur tot het ochtendgloren zouden er 3 films gedraaid worden. Toen we er om 23 uur aankwamen was het echter nog geen tijd voor de film maar moest het publiek eerst in de stemming gebracht worden met een aantal wedstrijdjes. Omdat het ook Halloween was dat weekend begon het met een wedstrijd wie er het meest apart gekleed was. Het had wel iets weg van Albert Heijn tijdens de weken dat er voetbalplaatjes uitgedeeld worden, want iedereen wilde maar wat graag op het podium staan. Toen dat was afgelopen (en ik dacht dat de film wel zou gaan beginnen) was het tijd voor wedstrijd numero 2 waarbij een aantal vrijwilligers naar voren mochten komen (aan animo wederom geen gebrek) om te laten zien wie er de beste James Bond was. 

Degene die uiteindelijk het langst kon opdrukken won en werd verblijd met een flesje Pepsi Light en een dvd van James Bond. Ongeveer een uur later was dan de tijd aangebroken voor de James Bond film zelf. Gelukkig staat James Bond niet bekend om zijn hoogstaande gesprekken maar vooral veel actie, dus het was allemaal goed te volgen. Alle films worden namelijk in het Russisch ingesproken en er is geen ondertiteling. De film die daarna kwam was ’n cartoon waarin wel veel gepraat werd, dus dat was af en toe wat moeilijker te volgen.

En dan die andere geheim agent, of eigenlijk voormalig geheim agent. Vandaag is het namelijk in Rusland Dag van de Eenheid. Vroeger werd op 7 november de Russische revolutie herdacht, maar om die dag te vervangen heeft Poetin in 2005 de Dag van de Eenheid ingevoerd; die dus op 4 november is. Er wordt dan herdacht dat in 1612 een groep soldaten vanuit Nizhny Novgorod naar Moskou trok om daar het Poolse leger te verslaan.

"Rusland - roemrijk verleden, grote toekomst"

De twee aanvoerders van de Russische troepen van destijds komen uit Nizhny Novgorod en daarom wordt de stad elk jaar op die dag bezocht door Poetin, die andere geheim agent. Voordat Poetin president van Rusland werkte hij namelijk voor de KGB (de geheime dienst van de Sovjet-Unie) en de FSB (de opvolger van de KGB). Omdat het dit jaar 400 jaar geleden is dacht ik dat het wel groots gevierd zou worden. Op het centrale plein in de stad stonden allerlei kraampjes met souvenirs en vanavond is er nog een concert daar, maar verder is er weinig te beleven. Het hoogtepunt was eigenlijk een zandsculptuur met daarin het Kremlin van Nizhny met soldaten ervoor, waar iedereen (inclusief) ijverig foto's van maakte. Van Poetin zelf heb ik overigens geen glimp mogen opvangen…

Zandbak